เราควรให้ทานแก่ใคร ?
โดยปกติเรามักจะคิดว่าเราควรให้ทานกับผู้ที่ให้แล้วเรารู้สึกว่าเกิดประโยชน์สูงสุด
เช่น ช่วยเด็กกำพร้า
ช่วยเหลือคนพิการ ช่วยเด็กที่อยู่ชนบท บริจาคให้โรงพยาบาล
การให้แบบนี้นับว่าเป็นการกระทำที่ดี
และสำหรับเรา
เราเห็นประโยชน์เกิดขึ้นทันตาเห็นเลย
การช่วยเหลือผู้คนนับเป็นเรื่องที่ดี
แต่การช่วยเขาด้วยเงินทำให้โลกนี้ดีขึ้นจริงๆ
หรือเปล่า?
ถ้าความเป็นอยู่เขาดีขึ้นโลกนี้จะดีขึ้นจริงๆหรือเปล่า?
เกิดประโยชน์ที่แท้จริงกับคนหมู่มากจริงไหม?
ถ้าคนร้ายมารักษาพยาบาล
แม้หายจากโรค มีอะไรบอกได้ไหมว่าเขาจะทำให้โลกดีขึ้น?
ไม่มีอะไรการรันตีได้เลยว่าคนเหล่านี้เขาจะมีหลักยึดอะไรในชีวิต
แม้จะมีคุณภาพชีวิตที่ดี
แต่ก็ไม่แน่ว่าอาจจะไม่ทำให้โลกใบนี้ดีขึ้น
ไม่ต่างอะไรกับการให้ปลาแก่คนหิว
แต่ไม่ได้สอนวิธีหาปลาในระยะยาว
ไม่ได้แปลว่าเราไม่ควรเมตตากับเพื่อนมนุษย์ทั้งหลาย
การสงเคราะห์โลกนั้นดี เราควรทำ
เพราะการาอยู่ร่วมกันในสังคมนั้น
ความเอื้อเฟื้อ การช่วยเหลือกันและกัน เป็นมนุษยธรรมอันสำคัญ
สำหรับพระท่านต่างจากคนทั่วไปอย่างไร ...
คิดง่ายๆ อย่างนี้ว่า ... เราเองแม้จะสละปัจจัยต่างๆ มีเงิน อาหาร สิ่งของ ... ฯลฯแต่เราไม่กล้าเสียสละทุ่มเทชีวิตของตัวเองมาช่วยเหลือผู้คน
พระ, ท่านใช้เวลาในชีวิต และทั้งชีวิตท่าน ท่านใช้เวลาศึกษาธรรมะ เพื่อเข้าใจตัวเอง และอุทิศชีวิตเพื่อเป็นแบบอย่างแห่งความดีนำทางและช่วยเหลือผู้คน ไปสู่เส้นทางแห่งความถูกต้อง ปลอดภัย และเป็นสุขโดยไม่ได้หวังผลตอบแทน
การดำรงอยู่ของท่านที่ใช้เวลาในการค้นคว้าตัวเองและมาสอนเรา
ท่านเป็นผู้ให้ก่อนเป็นผู้รับ
การทำทานแก่ผู้ที่มีใจเสียสละ
ใจบริสุทธิ์ จึงควรค่า
และในการเสียสละตนเองของท่าน
ท่านจะช่วยเหลือคนที่กำลังหลงทาง
ถ้าโลกใบนี้มีคนเสียสละ
เอาเวลามาช่วยทำให้ผู้คนให้รู้จักหนทางแห่งเจริญดีงามและความสุขอย่างแท้จริง
เข้าใจตนเอง มีใจสะอาด สงบ
น่าจะเกิดประโยชน์แก่โลกมาก
นอกจากนั้นพระท่านยังเป็นผู้รักษาศีลและคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แม้มีคำสอนที่ประเสริฐแต่หากขาดผู้เป็นต้นแบบ
และผู้รักษาคำสอนแล้ว
คำสอนย่อมเลื่อนหาย
ศีลที่มากกว่า การปฏิบัติที่มากกว่า
การฝึกตัวอันเป็นต้นแบบ เป็นแหล่งแห่งคำสอนอันบริสุทธิ์
ที่สามารถช่วยมนุษย์พ้นทุกข์ได้อย่างแท้จริง
ที่โลกใบนี้ทุกข์ไม่ใช่เพราะเราขาดเงิน
แต่เพราะเราไม่เคยพอกับเงิน...เพราะมีความโลภเขาครอบงำคนทั้งหลาย
เมื่อตัวเราคิดแบบนี้...เราเลยคิดว่าหากเขาได้เงินไปเขาจะมีความสุข
ที่จริงเขาไมได้ขาดเงินหรอก
แต่เขาขาดคนเสียสละ
คนที่จะนำพาเขาไปสู่หนทางชีวิตที่ดี
ที่ถูกต้อง ที่จะทำให้ชีวิตมีความสุข
ฉะนั้นการที่เราสนับสนุน บุคคลที่เสียสละตนเองเป็นต้นแบบแห่งความดีท่านได้รับสิ่งของจากเรา ท่านก็นำไปทำประโยชน์แก่เพื่อนมนุษย์และโลกต่อ
การทำทานกับพระ จึงควรค่าและได้ประโยชน์มาก
เจริญพร.
สจฺจาธิโก ภิกขุ
14 กันยายน 2560
กราบอนุโมทนา สาธุ เจ้าค่ะ
ตอบลบ